من لج باز نیستم

تا حالا متوجه این نشده بودم که وقتی ادم از دیگران ناراحته نکات مثبتشون هم یادش میره

فاطمه یه روز می گفت تو وقتی از کسی ناراحت می شی خیلی خبیث می شی اینقدر که هیچی جلودارت نیست

شاید راست می گفت

چون الان خیلی ناراحتم و هیچی ارومم نمی کنه

خیلی کارا دوس دارم انجام بدم اما ترجیح می دم انجام ندم تا خنثی بشم

هرچند خنثی شدن خودش از هر چی ناراحتی کفر درار تره

نمی دونم چرا اینقدر امروز لج دارم

اینقدر که نزدیک قید همه چیو همه کسو بزنم

یه چند تا ادم تو ذهنم هستن که شدن مایه لج من

نه می تونم ولشون کنم نه باهاشون باشم

شما بگین چیکار کنم؟